προεκδειματώ

-όω, Α

εκφοβίζω, τρομάζω κάποιον προηγουμένως («προεκδειματοῡν τοὺς ἡμαρτηκότας», Κύριλλ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < προ-* + ἐκδειματῶ «κατατρομάζω κάποιον»].